Het is belangrijk voor een patiënt om in de palliatieve fase over pijn te praten. Dit kan met zijn omgeving maar zeker ook met een palliatief verpleegkundige. De patiënt kan met deze verpleegkundige o.a. de volgende zaken bespreken:

• Welke lichamelijke, cognitieve, affectieve, sociale, existentiële en culturele factoren zijn van invloed op de pijn. De verpleegkundige kan informatie geven over hoe deze behandeld kunnen worden. Hiervoor kunnen eventueel andere behandelaars en hulpverleners ingeschakeld worden.
• Er zijn diverse behandelmogelijkheden van pijn mogelijk. De verpleegkundige kan de voor- en nadelen aangeven.
• Heldere informatie over medicatie is van groot belang. De patiënt kan bij de verpleegkundige terecht met vragen over o.a. gebruik medicatie, effect van de  medicatie en bijwerkingen.
• Om zowel zelf een goed beeld te krijgen van de pijn als de artsen en verpleegkundige, is het goed om een pijndagboek bij te houden. Hierin geeft de patiënt zijn pijnklachten weer in een cijfer bijvoorbeeld met een score op een schaal van 0 tot 10, waarbij 0 aangeeft de afwezigheid van pijnklachten en 10 de voortdurende aanwezigheid van ondraaglijke pijnklachten. Het op deze wijze scoren van de pijn:
  - geeft inzicht in het verloop van de pijn
  - geeft inzicht in het effect van de behandeling
  - is een hulpmiddel in de communicatie over pijnklachten tussen patiënt en hulpverlener
  - vermindert de kans op foutieve interpretaties door derden